Pardon doktor bey, sözünüzü kestim..
Ama belki de hepimiz içten içe ruhumuzu satmaya meyilliyiz.
Belki de hepimiz farkında olmadan az biraz deliyiz.
Aşk denen dünyanın en aptalca duygusuna daha başından 1-0 yeniğiz.
Peki neden böyle doktor bey?
Hiç sorguladınız mı bunu terapi saatleriniz boyunca?
Ya öyle değilse dediniz mi, beyninizin sizi yanıltma doğrultusunda?
Yeni bir gün başlıyor ve ben aşığım diye sevindiniz mi karşılıklı olmadığını hissettiğiniz zamanlarda?
Gerçi ona aşıksanız da bundan ona ne değil mi?
Kendinizi bununla da kandırmış olabilirsiniz tabi ki..
İşte bu yüzden her gün tekrar tekrar ruhumuzu satıyoruz küf kokulu pazarlarda.
Bile bile lades der gibi değerinden çok daha ucuza.
Biliyorum doktor bey,
Ben de deliyim, her gün buna şükretmeyi bilecek kadar hem de.
Yapacak da hiçbir şey yok bundan da eminim.
O yüzden doktor bey, lütfen bir daha görüşmeyelim.
Size her gelişimde, benimle dalga geçiyor deliliğim.
Deli olduğumu da size ispatlamak zorunda değilim.
Sizden reçete falan da istemiyorum,
Beynimi uyuşturacak maddeler işime yaramaz.
Bu yüzden hoşça kalın doktor bey.
Ne siz beni görüp halime üzülün,
Ne de ben daha az delireyim..
