Bir ben var ben dışında..

Yürüdüm, yürüdüğüm yollar kadar büyüdüm.
Kaç kilo çekerdi ki hatıralarım,
Ya da satsam ne kadar ederdi salı pazarında?
Annemden başka kim verirdi bana bu sınırsız değeri,
Ve ben bunu bilerek neden kendime yeni omuzlar aradım?
Gözlerimi kapattığım anda başka bir erkeğin yatağında bulmak istemedim kendimi.
Uykularım yok artık, ak sakallı dede alıp götürdü rüyalarımı.


Yollara düştüm, yollar bana dönüştü zamanla.
Nereye baksam eski bir hata daha.
Gözlerimi kırpmam kadar sürdü yalnızlığım.
Her yer benim silüetlerimle kaplıydı.
Gidebildiğim kadar kalabalık,
Kaldığım kadar yalnızdım.
Gökyüzünü istila etmiş yıldızlar kadar ansızdım.


Görüyorum ki artık yolları götürmüşler başka şehirlere.
Ben ulaşamayayım, onlara yetişemeyeyim diye.
Artık umrumda değil sevemediğim erkekler, inanmadığım efsaneler..
Uğraşmıyorum kendimi avutmaya.
Biliyorum gereği de yok artık.
Giden çoktan yarılamışken yolu,
Ardından su dökmek sadece biraz daha kuraklığa neden olur.
Gerek yok sevgi sözcüklerine, terk ederken.
İnandırıcı olmayacaklar çünkü, ama ben inanacağım bile bile.
Veda etmeyelim de sadece el sallarız, birer yabancı gibi.
Sen öpmezsin beni, bense tutmam ellerini, sarılmayız uzun uzun.


Yürüdüm, yürüdüğüm patikalar kadar küçüldüm.
Umudumu denize fırlattım, 3 kere sekti yavaş yavaş.
Sonra gökyüzüne baktım, gözlerimi kapattım.
Sen yalnızlığına koşa koşa giderken, ben yalnız kalabalıklara daldım.
Ben bırakıp gitseydim seni,
Kaç kilo çekerdi ki yalnızlığım?