Mendebur bir Tabutçunun İsyanı..

Yazık.. Yakınım sandıklarım, hep dürbünle baktıklarımmış. Uyanınca anladım, herkesin peri masalındaki prenses olma isteğinin bencillik değil, cahillik olduğunu. Dost dediklerimizin aslında ne dümenler çevirdiğini, tanrıyla konuşunca anladım, çok acımasızdı sözleri, canımı yakmadı ama. İnsanların hep gözde olma isteğinin nedenini çözemedim bir tek, bir tek bu sorum cevapsız kaldı ya da belirsiz.. Çünkü insanlar ne şahibeler altında durmaksızın ezilirken, bazıları sadece yıldızların parlaklığından bahsedebiliyor. Sanatçı ruhunu aşılamaya çalışırken damarlarına, tüpün son 2 damlası eroin oluveriyor. İnsanlar yapmacıklıktan, taklit olmaktan sıyrılamıyor. Herkes aynı, herkes tek, herkes benzer, yani herkes yalancı herkes oyuncu. Herkes oynadığı filmin baş kahramanı. Öyleyse bu filmin yönetmeni kim? Tanrı mı? Varsa..