15 Ekim 2010 Cuma

12

Hayal kırıklıkları kıl yumağı olmuş hatıralarımda
Elimde ölümün son yemini
Yazılmamış bir mektup
Çekilmemiş bir resim
Düşünüyorum da ne çok şey yaşamışız beraber
Ama yolları ayırmanın zamanı da gelmiş besbelli
Özür dilemek ne haddimize.
Herkes almış gardını
Hazır ol'da beklemekte
Ne çok şey gömmüşüz bizim sandığımız yıllarımıza..
Üstelik hiç bitmeyecekmiş gibi yaşamışız hayatlarımızı.
Ama artık kızmıyorum, gülüp geçiyorum sadece..
Arkadaşlarınsa bir kaç küfür sığdırabiliyor sadece eroinden dört dönmüş,
Karınca yuvası beyinlerine.
Üzülme affettim seni.
Nefret de etmiyorum zaten;
Çünkü biliyorum nefretin sevgiden daha yoğun bir duygu olduğunu.
Sana dair hiçbir şey kalmadı bende.
Sana kiraladığım kalbimi de geri alıyorum.
Depozitosu kalsın,
Belki kendine üst baş bir şey alırsın..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder