Uzaklaştım işte, ne kadar uzak denebilirse, fonda Pinetop Perkins'in Look Over Yonder Wall şarkısı çalıyor. Çok mu eğlenceli yoksa ben mi mutluyum? Sanırım ikisi de! Temiz hava, boğucu olmayan; serin ama titretmeyen bir rüzgar, karık sesli adamların paslanmaya yüz tutmuş plak şarkıları.. Sanırım hayat böyle bir günde başlamış olmalı, her şey bu kadar iyiyken, açlıktan ya da savaştan ölen insanlar yokken, hayat slow ama bir o kadar da eğlenceli bir melodiyken temel atmış olmalı. Yoksa hiçbir şeyin anlamı olmazdı ki..
Ben yazıyorum, birileri okuyor.. Okuyanların sayısı bir elin parmaklarını geçmiyordur büyük ihtimalle, olsun önemi yok. Ulaşmak istediğim için ya da belki de sadece kendim için yazıyorumdur ama bu çok büyük bir yalan. Herkes birilerine sesini duyurmak için yazar, en azından ben öyle düşünüyorum; amacım bu fakat emelime ulaşıyor muyum, bilmiyorum.
Hava güzel, nefes alabiliyorum işte, daha güzeli olamazdı eminim! Güneş parlıyor ama canımı yakmıyor, bulutlar pek bir rahat, yayılmışlar gökyüzüne boylu boyunca manzaranın keyfini çıkarıyorlar. Ve sanırım ben böyle bir günde öleceğim, hayır hayır belki de bu kadar güzel olmamalı gökyüzü ya da bu deniz, bu güneş.. En güzel soluk yüz benim olmalı, kıskanırım sonra, kavga çıkartırım martılarla, tanrıya da bir güzel söverim istediğimi yapmazsa..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder